«Η φιλανθρωπία δεν ανήκει στους εξουσιαστές»

Ο αναρχικός Παναγιώτης Παπαδόπουλος (Κάιν) μιλά για την πρωτοβουλία των αναρχικών να συγκεντρώσουν χρήματα για το περίπτερο της Χαρίκλειας Ανανιάδου, που κάηκε κατά τη διάρκεια επεισοδίων στη Θεσσαλονίκη το Δεκέμβρη. Διατυπώνει τη διαφωνία του με το φετιχισμό της βίας, δηλώνει πως αυτή δικαιολογείται μόνο ως απάντηση στη βία της εξουσίας και υποστηρίζει πως ο αναρχισμός οφείλει να βρίσκεται στο πλευρό της κοινωνίας και να μην προχωρά σε δράσεις που τον φέρνουν σε αντιπαράθεση με αυτήν.

«Η πρώτη πάλη του αναρχικού είναι με τον εαυτό του» τονίζει, «να σκέφτεται να αμφιβάλει ίσως και να αναθεωρεί» ενώ σχετικά με την πρωτοβουλία της Ελευθεριακής Οροσειράς Αλληλεγγύης επισημαίνει πως «η φιλανθρωπία είναι κομμάτι της κοινωνίας, δεν ανήκει στους εξουσιαστές. Η πραγματική φιλανθρωπία είναι από το υστέρημα αυτών που δεν έχουν».

Πηγή: www.tvxs.gr

Η σύνοδος των G20 στη σκιά έντονων κινητοποιήσεων

G 20 (να ναι οι ώρες τους)

Η σύνοδος των G20 έφερε και πάλι στο φως ένα κίνημα που 10 χρόνια πριν εντυπωσίασε με τη δυναμική του, το Κίνημα Διεθνούς Δικαιοσύνης. «Δεν πρόκειται για άλλο ένα κίνημα που εκδηλώνεται με μια δυναμική πορεία την οποία η κυβέρνηση αγνοεί, με αποτέλεσμα οι διαμαρτυρόμενοι να γυρίζουν σπίτι απογοητευμένοι», δηλώνει ο Νικ Ντέρντεν, ένας από τους διοργανωτές της μαζικής διαμαρτυρίας, που έχει προγραμματιστεί για σήμερα 28 Μαρτίου στο Λονδίνο.

Οι διοργανωτές ελπίζουν στη μεγαλύτερη λαϊκή διαμαρτυρία από την αντιπολεμική πορεία του 2003. «Δεν θα είναι άλλη μια κινητοποίηση όπου διεθνείς αστέρες συναντώνται με πολιτικούς ηγέτες και όλοι δίνουν υποσχέσεις που δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν. Σχεδιάζουμε μια σοβαρή συμμαχία με σοβαρό προγραμματισμό και μακροπρόθεσμες συνέπειες».Η συμμαχία στην οποία αναφέρεται ο Ντέρντεν είναι ένας συνασπισμός συνδικάτων, Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και θρησκευτικών ομάδων, εφοδιασμένος με ένα μανιφέστο που επιδιώκει την αναπροσαρμογή των κανόνων της διεθνούς οικονομίας. Ο συνασπισμός αποτελείται από περισσότερες από 100 ομάδες. Οργανώσεις όπως η Greenpeace και το Μουσουλμανικό Συμβούλιο της Βρετανίας έχουν δηλώσει τη συμμετοχή τους σε αυτόν. Και, το όνομά του: Put People First ή Προτεραιότητα στους Ανθρώπους.
Οι διοργανωτές ελπίζουν σε μεγάλη συμμετοχή, κάτι που προκύπτει από το εντυπωσιακό μέγεθος της συμμαχίας. Το μανιφέστο της οργάνωσης και το συνοδευτικό έγγραφο άσκησης πολιτικής καλούν για «μια ιστορική στροφή από τις πολιτικές του παρελθόντος». Ζητούν την κατάργηση των φορολογικών παραδείσων, ριζική αναμόρφωση της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, νέους κανόνες που θα ορίζουν ξεκάθαρα τη διαφάνεια των πολυεθνικών επιχειρήσεων και χρηματοπιστωτικών οίκων, μια «Νέα Πράσινη Συμφωνία» βασισμένη σε τεράστιες επενδύσεις σε ανανεώσιμες τεχνολογίες, καθώς και τον έλεγχο των διασυνοριακών κεφαλαιακών ροών.
Η βρετανική κυβέρνηση φαίνεται να ακούει, αλλά μέχρι ένα σημείο. «Έχουμε πραγματοποιήσει σειρά συναντήσεων με την κυβέρνηση σε διάφορα επίπεδα», δηλώνει ο Τζούλιαν Όραμ, επικεφαλής του Κινήματος Παγκόσμιας Ανάπτυξης και ένας από τους διοργανωτές της συμμαχίας. «Για να είμαστε ειλικρινείς, έχουν υπάρξει ανοιχτοί στο να μας συναντήσουν και να μας ακούσουν. Έχουμε συμφωνήσει και σε ορισμένα ζητήματα, όπως το τέλος των φορολογικών παραδείσων. Η εντύπωσή μου είναι ότι θέλουν να φαίνεται ότι βρίσκονται σε συμφωνία μαζί μας – να υιοθετήσουν τη γλώσσα μας και να δείξουν ότι συνεργάζονται μαζί μας – αλλά στις περισσότερες απαιτήσεις μας, είτε δεν καταλαβαίνουν είτε κατηγορούν την Κίνα ή την Ινδία για την ανικανότητά τους να επιφέρουν την αλλαγή».
Μετά τη σύνοδο των G20, η «Προτεραιότητα στους Ανθρώπους» θα στέψει την προσοχή της στη σύνοδο κορυφής των Ηνωμένων Εθνών με θέμα την οικονομική κρίση και την παγκόσμια οικονομία που θα πραγματοποιηθεί τον Ιούνιο. Στη συνέχεια, αντικείμενο ενδιαφέροντός της θα αποτελέσει η Συνδιάσκεψη της Κοπεγχάγης για την Κλιματική Αλλαγή το Δεκέμβριο.
Ας σημειωθεί, πάντως, ότι πολλοί απ’ τους διαδηλωτές που θα κατεβούν μαζί με την οργάνωση στο δρόμο, προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για τις πολιτικές των G20, θεωρούν τις προτάσεις της Προτεραιότητας ανεπαρκείς και ζητούν ριζική μετατροπή του πολιτικο-οικονομικού συστήματος.